Wszystkie wydania czasopisma ukazywały się w starannej oprawie edytorsko – graficznej; pismo miało więc od początku charakter opracowania autorskiego – i to zarówno od strony merytorycznej (koncepcja redaktorska A. Saja), jak i graficznej; tutaj graficy zmieniali się, a wśród nich należy wymienić autora wstępnej oprawy graficznej i loga pisma – obecnie profesora ASP Wiesława Gołucha, później kolejnych pracowników uczelni: Andrzeja Moczydłowskiego czy obecnie Tomasza Pietrka. Na podkreślenie zasługuje również wieloletnia współpraca z pismem w zakresie techniczno – graficznym Romualda Lazarowicza. Czasopismo poprzez konsekwentną politykę redakcyjną posiada liczne grono stałych współpracowników krajowych i z kilku istotnych ośrodków zagranicznych. Tu należy podkreślić udział w opracowaniach krytycznych kilku redaktorów z dawnego „Projektu”, w tym takich jak współpracująca od początku Bożena Kowalska czy Andrzej Matynia (niedawno zmarły). Stałą wieloletnią obecnością na łamach „Formatu” zaszczycili nas m. in. tacy teoretycy sztuki jak prof. Grzegorz Sztabiński, Grzegorz Dziamski, Andrzej P. Bator, Tomasz Załuski, Andrzej Kostołowski , Bogusław Jasiński czy Leszek Brogowski i Sławomir Magala (mieszkający za granicą). Sprawozdania i relacje krytyczne od lat nadsyłają tacy autorzy jak m.in. Adam Sobota, Elżbieta Łubowicz, Marianna Michałowska, Eulalia Domanowska, Dorota Koczanowicz, Aleksandra Hołownia, Eleonora Jedlińska, Alicja Gniotek, Krzysztof Stanisławki, Lena Wicherkiewicz. Lista autorów publikujących często lub okazjonalnie w „Formacie”jest oczywiście o wiele dłuższa.
   W prezentowaniu aktualnej tematyki artystycznej czasopismo nie skupia się wyłącznie na tzw. awangardowych dokonaniach i nie ogranicza się do wybranej, np. z obszaru sztuki postkonceptualnej czy krytycznej problematyki (chociaż oczywiście takie zagadnienia są prezentowane na łamach „Formatu”) ale odnosi się również do twórczości konwencjonalnej, realizowanej zarówno w środowiskach akademickich jak i poza nimi. Ta otwartość programowa wyróżnia pismo na tle innych, krajowych czasopism, zorientowanych na wybraną tematykę. Choć niewątpliwie można dostrzec w przypadku „Formatu” pewną preferencję programową w propagowaniu sztuki związanej z fotografią i samej fotografii – nobilitowanej ze względu na jej rolę we współczesnej sztuce.
   „Format” pełni więc pożyteczną funkcję forum wymiany i promocji refleksji na temat współczesnej sztuki i jej miejsca oraz pełnionej roli w obecnej rzeczywistości kulturowej i społecznej naszego kraju, dostarcza znakomitego materiału o charakterze poznawczym i dydaktycznym dla szkolnictwa artystycznego i humanistycznego – uniwersyteckiego. Spełnia również ważną kulturotwórczą rolę w środowiskach artystycznych i naukowych.